کد مطلب:29093 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:106
3603. امام علی علیه السلام:پیامبرصلی الله علیه وآله، در حالی كه سرش در دامن من بود، درگذشت. با دست های خود، غسلش دادم و فرشتگان مقرّب، همراه من، جسد او را بر می گرداندند.[2]. 3604. امام علی علیه السلام:سرِ پیامبر خدا در دامن من بود و همواره «نماز، نماز...» می گفت تا درگذشت.[3]. 3605. امام علی علیه السلام:پیامبرصلی الله علیه وآله در حالی كه سرش روی سینه من بود، درگذشت و جانش از میان دو دست من گذشت و من، دست هایم را بر صورتم كشیدم. متصدّی غسل دادن او شدم و فرشتگان، یاری ام می كردند. خانه و حیاط خانه، پُر ناله شد. گروهی فرود می آمدند و گروهی صعود می كردند و همواره، همهمه آنان در گوشم بود كه تا هنگامی كه او را در آرامگاهش پنهان كردیم، بر وی درود می فرستادند. چه در زندگی و چه [ پس از] مرگش، چه كسی از من به او نزدیك تر است؟ با آگاهی بشتابید و نیّت هایتان باید در پیكار با دشمنانتان راست باشد. سوگند به آن كه جز او خدایی نیست، من بر راه درستم و آنان در لغزشگاه باطل اند. آنچه را كه می شنوید، می گویم و برای خود و شما، درخواست آمرزش از خداوند دارم.[4].
3602. امام علی علیه السلام:من آخرینِ مردم در وداع با پیامبر خدا بودم و او را در گورش نهادم.[1].